Luca & Uncle Rudi (NL/B) Sunday Evening Blues Mine Blues Heusden-Zolder (25-02-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Luca & Uncle Rudi info club: Mine Blues © Rootsville 2024

We gaan al stilaan richting festivals toe maar gelukkig kunnen we ook in maart nog steeds ons heil vinden in de 'clubs'. Zo staat er een 'Sunday Evening Blues' gepland op 25 februari bij onze vrienden van 'Mine Blues' en dus gaat het full force richting 'Muze' in Heusden-Zolder.

Op de affiche vanavond 'Luca & Uncle Rudi' en de wakkere zielen onder ons hebben deze youngster als wel links en rechts horen jammen met grote namen op de festivals. Een maand geleden stond 'Luca' samen met zijn band op 'Scheldeblues' in het Nederlandse Vlissingen en ook daar tekenden we met Rootsville present.

'Luca & Uncle Rudi' bestaat uit het jonge gitaarwonder Luca Holkenborg met aan zijn zijde Harry van Doorn op keys, Dominique Christens op drums, Saartje Doumen vocals en voor de gelegenheid Ronald Burssens als invallende bassist. Via 'batteur' Dominique werden we zo bij aanvang wat beter op de hoogte gesteld van de bio van deze knaap en kwamen we zo ook te weten wie die mysterieuze 'Uncle Rudi' is. It's all in the family.

Samen, met zijn toch al afgeleefde sixstrings, wisten we bij aanvang nog niet echt wat te verwachten van deze jonge stringbender. Aan de staat van zijn reeds afgeleefd werktuig kunnen we opmaken dat hij reeds gitaar kon spelen alvorens hij kon lopen en toch waren we met enig voorbehoud richting 'Mine Blues' afgezakt. Een gans concert bestaande uit twee sets is nog totaal iets anders dan een nummertje jammen. En trouwens op een festival tijdens de change-overs moeten ook de glazen nog worden bijgevuld. Wij en een vol muzecafé waren er klaar voor en gelukkig had ik een muzikale encyclopedie aan mijn zijde om de verdronken gaatjes in mijn grijze massa op te vullen.

De start van deze 'Luca & Uncle Rudi' was meteen, voor mezelf, een schot in de roos toen hij in alle bescheidenheid zo maar het jazzy 'Chitlins Con Carne' van Kenny Burrell uit zijn rasta hoed kwam te toveren. Meteen kreeg deze Luca voor de volle 100% mijn aandacht. Zeker geen drukdoenerij en dat sierde hem meteen.

Het vocale uithangbord van deze 'Luca & Uncle Rudi' luistert naar de naam 'Saartje' en bij het brengen van El Fish hun 'Looking For You' draaiden toch wel enkele hoofden richting PA technicus die zich boven in zijn ivoren toren had verschanst. Blijkbaar was er bij het afstellen van Saartje's 'Mic' schijnbaar wat misgelopen alsof ze het concert in de 'schouwburg' ook moesten kunnen horen. Bij 'Like Me' van Johnny Lang mocht het wel wat steviger om zo deze rocker uit South Dakota nog eens wat speeltijd te gunnen. De 'Luca' die bleef er onverstoorbaar bij en dat maakte dat de bewondering voor deze youngster alsmaar de hoogte in ging.

Even wat vintage sound tussen mixen met Imelda May haar 'Big Bad Handsome Man' en het stemde me bijzonder gunstig dat er geen ellelange gitaarsolo's zaten aan te komen. De inbreng van de 'Wurlitzer' grooves door Harry gaven hun sound zelfs wat extra cachet mee. Voor het volgende 'Medecine' trekken Luca en zijn band naar het zuiden van Louisiana en wat zouden we genieten wanneer de toch wel talrijke blues festivals ook nog eens zouden denken aan 'Tab Benoit'.

Het moet zijn dat Saartje een fan is van Imelda My want we kregen ook nog eens 'It's Your Voodoo Working' te horen, eentje dat in 1961 wel de rhythm 'n blues charts werd ingezongen door Charles Sheffield. Na 'Love Me Like A Man' van Bonnie Riatt mocht de 'Luca' dan toch even een stapje voorwaarts doe voor het brengen van Jimy Hendrix' 'Little Wing', iets wat hij met bijzonder veel verve en toch ook ingetogen kwam te brengen alsof hij een nakomeling was van de meester himself. Knap is het minste wat we kunnen stellen.

De ritme sectie bestaande uit Dominique en Ronald stuurden deze 'Luca & Uncle Rudi' dan zo richting einde van de eerste set met vooreerst 'Walking By Myself' van Jimmy Rogers uit 1956 al mag hij ook Gary Moore bedanken voor de royalty's van deze hit. Afsluiten doet Saartje dan als een echte Diva met 'Going Down' die geweldige afsluiter van Freddie King die in 1967 uit de pen vloeide van songwriter Don Nix, en zo mag ons 'Ilse' het dan daarboven eens gaan uitleggen hoe je de vocals beter kan afstellen.

Het moet gezegd dat de diversiteit een pluspunt is bij deze 'Luca & Uncle Rudi' en het staat uiteraard buiten kijf dat Luca gitaar kan spelen. Mede door Ilse ban 'Mine Blues' weet de PA technicus nu ook waar de knop van de vocals zich bevindt en kijken we al uit naar deel '2'.

Dat tweede gedeelte wordt aangezet met het soulvolle 'Turn Me Loose' en bij 'Funky Guitar Blues' laat Luca meteen horen dat hij ook in dit segment een A-attest heeft gekregen. 'I Always Get My Man' bracht Johnny Copeland's dochter Shemekia uit op haar in 1998 uitgebrachte album 'Turn The Heat Up' en bewijzen deze 'Luca & Uncle Rudi' hier vanavond dat ze van alle markten thuis zijn.

Mooi is ook alvast 'I Was Wrong' van Coco Montoya waarbij de rifjes door Luca meesterlijk het 'Muzecafé' worden ingestuurd gevolg door een wat uptemo shuffle op 'Albert Shuffle'. Totaal iets anders is dan Bill Withers zijn millions selling hit 'Ain't No Sunshine' en jawel hoor de zon scheen hier op deze zondagavond. Als je denkt dat Vic Varenwinkel in een diepe slaap was verzonken, wel niets is minder waar want van bij de eerste noten op Susan Tedeshi's 'Voodoo Woman' was hij meteen 'Alive and Kickin'.

De 'Luca' die bleef onverstoorbaar zijn ding doen alsof hij reeds in gedachten morgen op de schoolbanken zat. 14 jaar en al zo een talent we kijken al met veel bewondering uit naar wat nog komen zal. Met 'Blues Deluxe' van die andere gitaargod en 'Smotherin' Me' dat ook bij Imelda May in het arsenaal zit deinen we helaas toch hier richting einde. Stond zo ook nog als einde op de setlist 'Black Cat Bone' van Albert Collins waar we als toemaatje een funky bruggetje meekregen van deze 'Luca & Uncle Rudi'.

Uiteraard kan dit niet zo maar gedaan zijn en als bisser kregen we nog eens een reprise van Susan Tedechi haar 'Voodoo Woman'. Iedereen hier natuurlijk de mond vol van deze Luca Holkenborg die zijn skills met de paplepel werden ingegeven. Niet verwonderlijk ook dat deze band ook nog eens op dat fantastische 'Mine Blues' zijn uitgenodigd op 8 juni. We eindigen zo met Hail Hail for Luca en voor anderen met de vraag who the f*ck is Uncle Rudi. Misschien diegene die de belastingen tot zijn last neemt? ;-)

De volgende 'Sunday Evening Blues' is er op zondag 31 maart met 'Les Guitares Magique feat. Big Dave' maar volgende zaterdag kan je als je snel bent nog terecht voor dat laatste ticket bij 'The Butterflies' in Loksbergen met 'Kathleen Vandenhoudt en Bruno Deneckere' en hun 'Sharing The Blues'. Een concert t.v.v. van 'Kom Op Tegen Kanker' en wordt het stilaan tijd dat David Ronaldo & The Dice uit hun winterslaap komen. Nog eens 'muchas gracias' voor Lesley en haar kundige support ;-)